13 noviembre 2006

Dos meses...

Pues bien, ya hace dos meses que hábito en tierras germánicas. Poco a poco nos vamos acostumbrando a las cuestas, al gris celeste, al fresco en el rostro, y eso que no ha hecho más que empezar... Seguimos en el zulo y sin conexión a la red, pero más conscientes de buscar un cambio de aires en breve, ahora que ya podemos sufragarlo...En resumen, vamos haciendo, que no es poco...

En otros términos se puede decir que en estos dos meses he consumido aproximadamente cuatro pasteles de chocolate, unos veinte pastelitos, un stollen, un kilo y medio de cacahuetes con chocolate, una lata de atún y una de maíz, varias sopas de sobre, un paquete de spaguettis, dos de tortellini, dos tarros de tomate, dos tarros de aceitunas, dos kilos de pan, un litro de aceite, y un tercio de vinagre, un puñado de sal, y una pizca de pimienta y perejil, unas cuantas cebollas, tres cabezas de ajos, unos dos kilos de tomates, al menos doce endivias, una lechuga rosada, un paquete de berros o similares, una docena de zanahorias, kilo y medio de judías verdes, kilo y pico de champiñones, varios kilos de carne de distintos tipos, más unas cuantas bratwurst, una docena de huevos, y cantidades ingentes de yoghures. Y me he bebido varios litros de cerveza, varios litros de zumo, varios de leche, cuatro de federwieser y mucha agua del grifo...Vamos, esto solamente aproximadamente, claro, que me dejo cosas...

Así que en resumen, de hambre parece que no me voy a morir en este país.

Por otro lado, las ideas se acaban, postear todos los días no es sencillo, se te tienen que ocurrir alguna tontería para cada día, y claro, en dos meses las novedades se van acabando, así que veremos como se ve eso reflejado en la frecuencía de actualización del blog, aunque espero con esta frecuencia haber logrado enganchar a alguién a la lectura de mis chorradas. Si tienen alguna sugerencia, alguna pregunta o algo que decir, espero sus comentarios...sino, también los espero...que esto del blog es un poco como bajarse al bar y charlar con los colegas del peso de la paja y resto de cosas, pero si no hay comments...sic.

Bueno, como última novedad de mi vida en Alemania es que ya tengo móvil de compañía alemana...

A ver de que hablamos mañana...

5 comentarios:

Anónimo dijo...

Home, et podriem donar idees!!!!.....

Mire, patint el "Nice Catalan Weather"

Anónimo dijo...

Feliz segundo mesversario pues ;)

Poco a poco nos vamos acostumbrando a las cuestas (y eso que es?????) al gris celeste (vete olvidando de la parte celeste... sic!) al fresco en el rostro, y eso que no ha hecho más que empezar... (gran verdad... mas sic!)

Temas?? Mmmm... con lo que me cuesta encontrarlos para mi... ;)

Aqui, nice ditch weather... yuhuuu!

Anónimo dijo...

dos meses.. y parece que hace nada estavamos haciendo cola para un ticket, un lavabo, una cerveza.

Anónimo dijo...

En la actualiad solo puedo hablar del ressfriado, grps, tngo la cabeza llena de mocos!
Una altra damnificada pel catalan weather! (i el Mediterrani que està molt warro!)

Anónimo dijo...

Doncs trobo que el "weather" dona molt de joc. Més que un blog o una tertulia de bar, això ja comença a semblar una conversa d'ascensor... :-) Ainchs, la incessant recerca de temes.... Tot i així, jo encara tinc certes preguntes que em semblen imprescindibles per copsar tots els matisos de la societat alemanya: Quina és la melodia de mòbil que causa furor (l'opá germànic, vaja...), quantes paraules tenen per diferenciar les diferents tonalitats de gris i, sobretot, és possible que una societat avançada (com se suposa que és l'alemanya ) pugui sobreviure sense incorporar el pa amb tomàquet a la seva gastronomia? ....